به گزارش تحریریه، «نشنال اینترست» در مورد مذاکره ایران و آمریکا به کاخ سفید توصیه کرد که دونالد ترامپ نباید با ایران توافقی انجام دهد.
در این گزارش آمده است:
ترامپ باید گفتگوهای صلح با ایران را رها کند و به جای آن تمرکز خود را بر ایجاد یک اتحاد متشکل از اسرائیل و کشورهای سنی عربی بگذارد.
یک ناوگان بمبافکنهای B-۲ Spirit با قابلیت حمل سلاح هستهای و برد بلند — حدود شش فروند، یا بیشتر از ۳۰ درصد از کل ناوگان B-۲ آمریکا— به جزایر دیهگو گارسیا در شمال اقیانوس هند منتقل شده است. در همین حال، دو ناو هواپیمابر در فاصلهای هستند که میتوانند به راحتی در خاورمیانه عملیات انجام دهند.
هزاران سرباز آمریکایی نیز به پایگاههای نظامی در سراسر منطقه منتقل شدهاند. در همین حال، نیروی هوایی اسرائیل (IAF) خود را آماده میکند تا از کریدور هوایی جدیدی که اسرائیل را از طریق آسمان سوریه و عراق به ایران متصل میکند، بهره ببرد.
و مهمتر از همه، رئیسجمهور دونالد ترامپ اعلام کرده است که اجازه نخواهد داد ایران به سلاح هستهای دست یابد — حتی در حالی که تمام شواهد نشان میدهند که ایران ذخایر مواد لازم برای تولید چند سلاح هستهای را در مدت زمان نسبتاً کوتاهی در اختیار دارد.
به عبارت دیگر، با تمام امکاناتی که برای حمله مستقر شدهاند، همانطور که ترامپ و بنیامین نتانیاهو نخستوزیر اسرائیل، ایران را بابت توسعه سلاحهای هستهای تهدید میکنند و با توجه به اینکه ایران ممکن است هفتهها یا حتی روزها با دستیابی به سلاح هستهای فاصله داشته باشد، به نظر میرسد که ما آمادهایم به تاسیسات مشکوک هستهای در ایران حمله کنیم.
در عین حال، چیزی غیرمنتظره در حال وقوع است. ترامپ آمادگی خود را برای ملاقات با مقامات ایرانی بدون پیششرطهایش اعلام کرد تا برای همیشه راهحلی مسالمتآمیز برای این مشکل پیدا کند.
نماینده ترامپ، استیو ویتکاف، در حال گفتگو با ایران
استیو ویتکاف نماینده ترامپ در خاورمیانه، با هیئت ایرانی تحت رهبری وزیر امور خارجه ایران، عباس عراقچی، در عمان بیطرف ملاقات کرد.
تمام این قضیه به نظر میرسد یک اتلاف وقت شگفتانگیز باشد. آیا ترامپ میتواند با جمهوری اسلامی ایران "توافقی" به دست آورد — مشابه توافق هستهای ۲۰۱۵ که در آن تهران به طور داوطلبانه موافقت می کند تا پیشرفتهای خود را در زمینه قابلیت هستهای متوقف نماید یا کاهش دهد، در ازای کاهش محدود تحریمها؟ احتمالاً.
صلح با ایران؟ بعید است!
اما توضیحی که محتملتر به نظر میرسد این است که "مذاکره" تنها یک ترفند ایرانی است تا وقت خریداری کنند و به توسعه زرادخانهای از سلاحهای هستهای بپردازند — هرچند که این زرادخانه ممکن است کوچک باشد. به طور خلاصه، تهران تنها از مذاکرات برای خریدن زمان و پیشرفت در توسعه سلاحهای هستهای خود استفاده خواهد کرد.
به زبان ساده، ساختار و وضعیت حکومت دینی ایران به هیچ عنوان امکان صلح واقعی با ایالات متحده و شرکای آن را فراهم نمیکند. تهران تعهد ایدئولوژیک به دستیابی به سلاحهای هستهای دارد و از آنها به عنوان سپری در برابر حملات برای تغییر رژیم و ابزار قدرت علیه همسایگان استفاده میکند. هر تعداد جلسات دیدار با ترامپ و تیم او، یا مذاکرات حاشیهای انجام شود هم این واقعیت را تغییر نخواهد داد.
حکومت ایران مقاومت در برابر ایالات متحده و اسرائیل را به عنوان دو ارکان مشروعیت ایدئولوژیک خود قرار داده است. آنها این اعتقاد را تنها به این دلیل که ترامپ با آنها ملاقات کند، رها نخواهند کرد.
البته، جایگزین این گفت و گوها، همانطور که ترامپ اشاره کرده است، گزینهای بسیار خطرناک است: جنگی دیگر، به شکلی دیگر، در خاورمیانه.
جنگ با ایران ممکن است حتی بدتر از مذاکرات باشد
برای جلوگیری از جنگ، ممکن است ترامپ حاضر باشد وجود یک توانایی بسیار کوچک هستهای ایرانی را بپذیرد، مشروط بر اینکه این توانایی به طور نسبی پنهان بماند. البته، مشکل این است که چنین رازی نمیتواند برای مدت طولانی مخفی بماند زیرا سازمانهای اطلاعاتی اسرائیل به درون ایران به طور کامل نفوذ کرده اند. و حتی اگر تهران وجود سلاح هستهای خود را انکار کند، همانطور که اسرائیل انجام میدهد، وجود بمب هستهای ایرانی — اعم از اینکه تایید شده یا نشده باشد— فوراً سعودیها را وادار خواهد کرد تا به دنبال سلاح هستهای خود باشند، همانطور که ولیعهد محمد بن سلمان (MBS) سال گذشته در مصاحبهای با برت بائر از فاکس نیوز به وضوح به این موضوع اشاره کرد.
علاوه بر این، اگر ترامپ واقعاً در مسیر گفت و گوهای نادرست خود با ایران پیش برود، ممکن است اسرائیل را در وضعیتی قرار دهد که حمله به تاسیسات مشکوک هستهای در ایران را آغاز کند، صرف نظر از اینکه دولت ترامپ چه تصمیمی میگیرد. اسرائیل نمیتواند وجود ایران با سلاح هستهای را تحمل کند. برای رهبران اسرائیل، این یک سناریوی وحشتناک است.
با توجه به اینکه آخرین چیزی که آمریکا میخواهد ببیند، حمله اسرائیل به ایران به دلیل ترس از این است که آمریکاییها در حال عقبنشینی هستند، بهترین کار آن است که این گفت وگوها با ایران را کنار بگذارند. این مذاکرات به هیچ جایی نخواهند رسید.
مذاکرات قادر نخواهند بود ایران را از هستهای شدن باز دارند؛ ایران هیچگاه از سلاحهای هستهای دست نخواهد کشید؛ و دشمنان منطقهای ایران هیچگاه قادر نخواهند بود مدت طولانی با یک ایران مسلح به سلاح هستهای در صلح زندگی کنند.
از سوی دیگر، حملات هوایی به اهداف هستهای ایران احتمالاً تلاشهای ایران برای دستیابی به سلاح هستهای را به طور چشمگیری کند خواهد کرد. اما این امر پیامدهای ناخواستهای به دنبال خواهد داشت که هر کدام از آنها میتواند به جنگی بین قدرتهای بزرگ تبدیل شود.
آیا راهی برای خروج از این معضل وجود دارد؟ یکی از راهحلرها—هرچند که نامطمئن است—این خواهد بود که دولت ترامپ مذاکره با ایران را کنار بگذارد و بر نهایی کردن توافقات ابراهیم با عربستان سعودی و اسرائیل فشار آورد.
توافقات ابراهیم میتوانند به یک ناتو در خاورمیانه منجر شوند
پس از عادیسازی روابط عربستان سعودی و اسرائیل—که به معنای پایان واقعی انزوای بینالمللی اسرائیل در خاورمیانه است—ایالات متحده باید به راهاندازی یک نهاد مشابه ناتو در خاورمیانه کمک کند که شامل اسرائیل و کشورهای سنی عرب تحت رهبری عربستان سعودی باشد. این اتحاد قادر خواهد بود ایران را مهار و ایزوله کند و موجب بازدارندگی در مقابل آن شود به همان شیوهای که آمریکا و متحدان ناتو در دوران جنگ سرد با چالش اتحاد جماهیر شوروی روبرو شدند.
این مقایسه به ویژه با توجه به شباهتها میان سیستم کمونیستی شوروی و حکومت دینی ایران گویا است: هر دو کشور تعصب ایدئولوژیک شدیدی ضد غرب دارند و به نیازهای مردم پاسخ نمی دادند.
این طرح اولیه در دوره نخست ریاست جمهوری ترامپ مطرح شده بود در واقع ایده اصلی پشت توافقات ابراهیم از ابتدا نیز همین بود. اما در دوره دوم ریاستجمهوری او، تنشها با ایران در بالاترین سطح تاریخی قرار گرفته اند، و صداهای مختلف — هم در داخل ایالات متحده و هم در میان متحدان منطقهای آن — رییسجمهور را به سمت شروع یک جنگ با ایران سوق میدهند. هیچکدام از اینها برای ایالات متحده خوب نیست.
ترامپ باید گفت و گوهای صلح با ایران را رها کند و به جای آن تمرکز خود را بر ایجاد یک اتحاد متشکل از اسرائیل و کشورهای سنی عرب بگذارد. حمله به ایران در این شرایط هیچ سودی ندارد. مهار و بازدارندگی تنها راه قابل اعتماد پیش رو است.
*متن فوق تنها ترجمه گزارش اندیشکده آمریکایی است و بیانگر دیدگاه های تحریریه نیست.
پایان
نظر شما